hogge ris av råbjørk (som hjelpefôr til krøtera), jf. «bæit»
rivæ v., reiv
rive
”rivæ kjaft”: krangle for moro skuld; ”dæ reiv i kjakakroko”: når mat eller drykk smaka sterkt eller surt
rjumme m.
rjome
syrna fløyte; «søtrjumme»: søt fløyte; i nyare tid: «rumme»
rjummæ-æmbar m.
rjome-ambar
lagga trekjerald med lok, brukt til å ha rjome i
rjummæbrø n.
rjomebrød
tunne lefser steikt på ”takkæ”, med rømme og smør i deigen, strøydd med sukker før steiking
rjummægråut m.
rjomegraut
rømme- eller fløytegraut
rjupæ f.
rype
vill hønsefugl
rjupæsnuru f.
rypesnare
greie til å fange ryper i
rjøkæ v., råuk
ryke
1) ose, gje frå seg røyk; «dæ rjåuk upp or pipun», 2) gå sund
rjøtæ v., råut
ryte
snorke. Jf. «rytæ»
ro f.
ro
mutter til skrue
roar m.
roar
den som rodde båten
role
roleg
1) roleg, stilt, 2) støtt, heile tida; «dæ va kji slik role»
rolehæit f.
rolegheit
«få rolehæit»: få ro over seg og kring seg, slik at ein kan somne eller samle seg
romhænt
romhendt
raus
romlæ v.,-a
rumle
jf. «ronglæ» ”dæ romla i maga”
romskle
romsleg
når ein «haddæ rymde før se»: hadde god plass, også romsleg økonomisk
ron f., flt. røna
ro
krå
ronglæ v.,-a
rungle
torne; ”dæ kom ein tolæskræll so det rongla imyljo fjello”
ronæmyljo
roimellom
overalt i rommet
rosabunding m.
rosabunding
strikketøy med mønster i fargar
ro-sjekkjæ f.
roskjekke
for at eit hus ikkje skulle bli «roskakt» (ha skeive hjørne), laga dei ei «ro-sjekkjæ»: samanspikra bord til å kontrollere diagonalane med
roskåp n.
roskåp
kråskåp (også kalla «hækksætskåp»)
rosæbragd f.
rosebragd
vevmønster, mønster i t.d. kjoletøy. Jf. «bragdævæv»
rovædrag n.
rovedrag
1) oppdikta reiskap som ein sende ungane for å låne hjå ein granne, slik at dei ikkje skulle sjå sjølve avlivinga når det var slakting på garden, 2) liten unge som heng i skjørta på mor
rovætangji m.
rovetange
halerot
rubb o stubb
rubb og stubb
alt i hop
ruffæ v.,-a
ruffe
ta eit tak; «ruffæ undå æin del»
rufsæ v.,-a
rufse
riste opp, om t.d. høy
ruggæ f.
rugge
lovord om lita jente eller kvinne; «dæ va rugga si, dæ!»
ruggæ v.,-a
rugge
gå sakte og vagge; «ho ha ti te gå o ruggæ se no»: ho kan ta det med ro
ruggæstol m.
ruggestol
gyngestol
ruglut
ruglut
ujamn
ruhslæ v., -a *
rusle
1) gå sakte, 2) ture, feste hardt med alkohol; „dei drivo o tura noli galo“
rukaku f.
rugbrød
runde brød med ein del rugmjøl (då dette kom kring 1870), resten byggmjøl
rukkastakk m.
rukkastakk
1) rynka skjørt, 2) marikåpe
rukklæ f.
rukle
stort følgje, stor hop; «hæile rukkla»
rukkæ f.
rukke
skrukke; «føldén i annlete»: skrukkut i andletet
rullæ v.,-a
rulle
1) dette, falle, 2) rulle, trille; ”rullæ kistæ”: barneleik der to ligg rygg mot rygg og held kring kvarandre medan dei rullar utforbakke
rultén
rulten
ustø, som har lett for å rulle over ende
rundill m.
rundel
runding, sirkel
rune m.
runne
ungskog som renn opp att av gamle røter; «bjørkjirune»; «øspærune»
rundbrænnar m.
rundbrennar
1) parafinlampe, 2) jentefut
runingskvigæ f.
runingskvige
kvige som er forplantningsdyktig, men som ikkje har «tikji se»; «ikkji ha stande mæ ri»
rupplæ sé v.,-a
ruple seg
uroe eller reise seg etter kviling (om krøter)
ruppæteræ v.,-dæ
rupetere
reparere og ominnreie, skapa mykje rot; «mykji ruppætering»
