DIALEKT |
NYNORSK |
FORKLARING |
LYD |
R (side 2) |
|
|
|
|
|
|
|
raspande |
raspande |
forsterkande ord; «raspande flink»: svært flink |
 |
raspæ tå v.,-a |
raspe |
1) raspe av, skrape av, med til dømes fil eller skorasp, 2) vera uvøren med kleda sine
(jf. «hærvæ») |
|
rat n. |
rat |
avfall av mat |
|
ratt so |
radt so |
1) nett slik, 2) kommentar til det nokon seier til ein, omtrent same tyding som
«dæ ska ru sjå», 3) ”ratt”: straks, med ein gong |
|
raulett |
raudleitt |
med roser i kjakane, ”raudæmd” |
|
raumojin |
raudmogen |
som tek til å raudne og bli mogen (om bær) |
|
raumosén |
raudmosen |
varm, raudleitt og pløsen i andletet |
|
raust |
møne |
trekanten i eit skråtak. "uppi rausté" - mønet på tømmerhus |
|
ravakjøp n. |
ravakjøp |
røvarkjøp, godt kjøp, god handel |
|
ravinn |
radvinn |
(for) rask, (for) fort, t.d. i arbeid; ”ho va ravind i arbeiæ”. "dæ va ravinnt" (det gjekk fort) |
|
re n. |
re |
ein rygg av masse i elv eller bekk som gjorde det grunt slik at det gjekk an å va over |
|
rel m. |
rel |
overknyting på hespel |
|
rega v.,-a |
rega |
rigge seg til, somle seg til; «før dæi fær rega se agåle»: før dei får rota seg av garde |
|
regælatn m.flt.bf. |
reglane |
menstruasjon |
|
rekkjispae m. |
rekkjespade |
spade til å skrapa feittet av ved reiing av skinn |
|
reku f. |
reke |
trespade; «møkjareku»: møkaspade; «snøreku» |
|
remeli f. |
remedie |
mellombels tillaga hjelperåd |
|
remm m., flt.
remmi |
rem |
1) list, t.d på slede, 2) skogteig |
|
renakjyr f. |
reneku |
gjeldku, ku som ikkje har kalv |
|
rés n. |
res |
ope høgdedrag som går fram i terrenget; «æit værhart rés» |
|
ressæneræ v.,-tæ |
resonnere |
(eller «ræssæneræ») bruke kjeft, overhøvle |
|
revle m. |
revle |
kavle, kløyvd stokk som var tilstelt berre på eine sida, nytta i staden for plank i golv
eller tak |
|
revlægølv n. |
revlegolv |
golv av lause kavlar («revla») eller plankar |
|
revu f. |
reve |
rift, sprekk; «har fått revu i brokji»: har fått ei rift i buksa; «æi revu i væggji»:
ein sprekk i veggen |
|
reværænsæ f. |
reverense |
omstendeleg forteljing |
|
ri v.,-ddæ |
vri |
«ri or tyfsun»: vri oppvaskkluten; «ri kjaft»: krangle, jf. «rænji» |
|
rigabalsam m. |
rigabalsam |
smurning mot gikt |
|
riglæ té v.,-a |
rigle til |
stelle opp noko slik at det står «riglént»: ustøtt |
|
rikji n. |
rike |
heimstad, tilhaldsstad |
|
rikkæ v.,-a |
rikke |
flytte; «vilde kji rikkæ se»; «va urikkan»: var umogleg å flytte på |
|
riktæ v.,-a |
rikte |
1) knirke; «rikta o let» (om lyden frå eit instrument), 2) prate seinvore: «sat rikta or se» |
|
rimsme m. |
rimsmed |
ein som rimar, lagar rim |
|
rind f. |
rind |
stripe, innslag i vev; «rindut»: striput; «langrindut»: med striper i renninga |
|
rindastakk m. |
rindastakk |
stakk av striput ty |
|
ring |
ring |
fattig, smålåten |
|
ringastav m. |
ringastav |
stav av bjørk med mønster innskore når sevja stig, farga med avkok av orebork |
|
ringjæ f. |
ringje |
trekjerald med hank, (seinare óg om kjerald av stål); t.d. «mjølkæringjæ» |
|
ringlæ v.,-a |
ringle |
fortelja noko som ikkje vart oppfatta som sant; «sat ringla o jåug i uss» |
|
rinæ v., ræin |
rine |
grine, skrike (om hest eller gris); «du sit o rin so stykt som æin gris» (sagt til ungar) |
|
riska f.bf. |
riska |
forstopping hjå hest |
|
rispalåuv n. |
rispalauv |
lauv som er rispa av trea, nytta som attåt-fôr |
|
rispatæinæ f. |
rispateine |
teine nytta når dei rispa lauv, til å bera lauv i |
|
rispæ f. |
rispe |
anekdote, morosam historie; «hærmæ» |
|
ristæ v.,-a |
riste |
reinske; «ristæ fisk»: reinske fisk, ta or magen |
|
risæ v., ræis |
rise |
auke i høgd; «risæ upp»: reise seg fort opp |
|
