DIALEKT |
NYNORSK |
FORKLARING |
LYD |
P (side 3) |
|
|
|
|
|
|
|
punkjin |
punken |
småfornærma; «han vart lett punkjin» |
 |
punkt o prikk(e) |
punkt og prikke |
nøyaktig |
|
purkæ f. |
purke |
so eller sugge; ”sole skin og purka grin”: uttrykk når nokon hadde forsove seg |
|
pusén |
pusen |
oppblåsen, opphovna; «pusén i annlete» |
|
puss n. |
puss |
skøyerstrek |
|
pute m. |
pute |
geitekilling |
|
puttissa m.flt. |
puttisar |
ein slags linde som dei surra rundt leggen frå skorne og opp til kneet |
|
puttræ v.,-a |
putre |
småkoke |
|
pyka |
pyka |
oppstasa og fin |
|
pykri n. |
pykri |
pykkeri, pakk, djevel (av «puke»: djevel), nedsetjande uttrykk |
|
pykæ v.,-a |
pyke |
pynte, «pykæ på se»: ha på seg andre klede, jf. «fiffæ se» |
|
pynt m. |
pynt |
1) stas, 2) bergnabb; ”vægen jikk unde pyntn” |
|
pyntæ v.,-a |
pynte |
vaske, ordne; «pyntæ tå husæ»: rydde og vaske huset; «pyntæ fjøsæ»: maka og sope i
fjøset |
|
pyntæhanklæ n. |
pyntehandkle |
hang på «pyntæhanklæhyllæ» framfor andre handklede, so dei ikkje fall i augo |
|
pyttæ på v.,-a |
pytte på |
dytte kleda godt ikring ungane når dei skulle sove - då var dei «nepytta» |
|
pæing m. |
pengar |
mynt eller setlar |
|
pæisbrun f. |
peisbru |
tverrstokk på framsida av peisen |
|
pæl m. |
pel |
1) 0,24 liter, 2) barnekopp av blekk |
|
pæle m. |
påle |
staur eller stokk til å slå ned i jorda |
|
pælæ f. |
perle |
«pælækje»: perlekjede; «pælæblått»: perleblått; «pælæra»: perlerad, rad av perler |
|
pærsæ v.,- a |
perse |
stryke tøy, ”pærsæjødn”: strykejern |
|
pærsæ f. |
perse |
1) reiskap til å presse heimevove ullty (vadmål og «grannty»)
med så det vart glatt og jamnt (sjå óg «stampæ»), 2) stor påkjenning; «æi fæl pærrsæ» |
|
pøk m. |
pøk |
liten pose (t.d. av skinn) til å bera noko i |
|
pøns(k)æ v.,-a |
pønske |
fundere, tenkje ut, planleggje |
|
pøse m. |
pose |
liten sekk; «æin gutæpøse»: ein liten gut |
|
påhaldig |
påhaldig |
som held på lenge, varer lenge, om vêr eller arbeid |
|
påjældan |
pågjeldande |
«dæ æ kji so påjældan»: det er ikkje så om å gjera |
|
påk m. |
påk |
liten kjepp, svolk; «finnæ se æin påk o værji se mæ» |
|
pålag |
på lag |
om lag, omtrent |
|
påpass n. |
påpass |
stadig tilsyn |
|
påpassig |
påpassig |
merksam, som held bra tilsyn med noko |
|
påstbærar m. |
postberar |
postberar, han som frakta posten ut til folk, etter at «påstførarn» hadde køyrt posten
til Hemsedal |
|
påstførar m. |
postførar |
postkøyrar, han som køyrde post mellom «Gølsvik» (Gulsvik) og «Øyrn» (Lærdal) |
|
påstæ v.-a |
poste |
sladre; «æin påstækling»: sladrehank; sjå ”desa” |
|
påstælin n. |
postelin |
porselen |
|
påsæla |
påsela |
nedlesst; «væra påsæla mæ arbæi» |
|
påuse f. |
pause |
innbrett på skinnfell eller dyne, jf. «fotænæpp» |
|
