DIALEKT |
NYNORSK |
FORKLARING |
LYD |
K (side 6) |
|
|
|
|
|
|
|
krasafarén |
krasafaren |
som har lett for å «gå i kras» (gå sund) |
 |
krasén |
krasen |
1) dårleg, 2) møyr, sprø |
|
krel m. |
krel |
mage (på born) |
|
krepperæ v.,-tæ |
krepere |
døy, både om folk og dyr |
|
kri f. |
krig |
|
|
kri-kri... |
kri-kri |
kallerop for geitene; «kri-kri-kirri-kiiiiri-kirra...» |
|
krikk m. |
krikk |
elv som går i krok |
|
krim n. |
krim |
krimsjuke, forkjøling; «han drogst mæ krime lænji»: han var forkjøla lenge |
|
krimsjuk |
krimsjuk |
forkjøla |
|
kring |
kring |
1) god til å få til det ein vil; «kring på kjafte»: god til å snakke for seg,
2) smidig, ”lett før o snu se”, 3) netthendt |
|
kringrakarivæ f. |
kringrakarive |
lett rive som rakstejenta brukte til etter-raksten, elles vart det brukt breiare
«kjæmbærivæ» (s.d.) |
|
kringriin |
kringvriden |
vridd, vrang |
|
kringsnudd |
kringsnudd |
stadvill |
|
krinkæ v.,-a |
kringle |
«krinkæ se fram»: sno seg fram, gjera det som er best etter tilhøva |
|
krihslæ v.,-a* |
krisle |
klø, t.d i halsen |
|
Kristjana |
Kristiania |
Oslo |
|
kristna m. |
kristnad |
dåp |
|
kristnæ v.,-a |
kristne |
kristne, ha til dåpen; ”han vart kristna te Ola”: han fekk namnet Ola |
|
kristnækjol m. |
kristnekjol |
dåpskjole |
|
kristnæluvæ f. |
kristneluve |
dåpsluve |
|
krjøpæ v., kråup |
krype |
1) krympe, 2) krype, krabbe |
|
krokbolu f.flt. |
krokboler |
kroklisser, pynteband i ull eller bomull |
|
krokfing m. |
krokfinger |
«dra krokfing»: styrkeprøve |
|
krokhasa |
krokhasa |
krokut i hasane, medfødd eller som resultat av alderdom |
|
krokspringæ v.,-sprang |
krokspringe |
springe i krok forbi einannan; «gå kroks»: gå omvegar i krok og sving |
|
krolæ v.,-a |
klore |
gripe, få feste; ”dei krola se fast uppi bergo” (men katta ”klora” |
|
kromm |
krum |
som går trått, som er i trongaste laget, brukt om t.d.ei dør, om ein kverv som går om ein
tapp, eller om halsen; «e æ so kromm i hælse i dag»: eg er så trong i halsen i dag, dvs.
eg har vondt for å svelgje |
|
kromsæ v.,-a |
kromse |
ta på, klå på, gramse |
|
kronglént |
kronglut |
trongt og vanskeleg å koma til/koma fram |
|
kru n. |
krut |
|
|
kru v.,-ddæ |
kry |
yre, myldre; «dæ krur» |
|
krugg m. |
krugg |
pukkelrygg |
|
kruksén |
kruksen |
nedbøygd, stiv og krokut av alderdom eller sjukdom |
|
krukæ v.,-a |
kruke |
tur i lausdans der ein sit på huk og dansar |
|
krunæ f. |
krune |
den firkanta bjelken som gjekk frå langvegg til langvegg, under «slindo»
og «tarrn» (s.d.), vart delvis brukt som hylle |
|
kruskæ v.,-a |
kruske |
rasle, t.d.i papir |
|
kruhslæ se te v.,-a* |
krusle seg til |
leggje seg godt, t.d. sagt om ungane; «dæi krusla se te» |
|
kruspén |
kruspen |
møyr og sprø, sagt om t.d. rømmebrød |
|
kruspæ v.,-a |
kruspe |
krasa, knasa, t.d. når ein et noko sprøtt |
|
krymlén |
krymlen |
stiv og ikkje heilt førleg; «krymlen i fingo»: stiv i fingrane |
|
krypplæhynt |
krøplehorna |
om dyr med horn som er mindre og meir krokute enn vanleg |
|
krytir n.flt. |
krøter |
helst kyr; kviger og kalvar vart kalla «småkrytir» |
|
krægda f.bf. |
kregda |
meslingane, krilla; «dæi lågo i krægdun»: dei låg med meslingar |
|
kræistæ v.,-a |
kreiste |
1) kryste, klemme, 2) bera seg ille; «han jikk o kræista o bar se» |
|
kræk |
kryp |
eit lite vesen |
|
kræk, a |
krype |
slepe seg sakte av gårde. "det æ so vidt han kræk se burtover" |
|
kræmbil m. |
krembel |
1) noko som ein kremjar i hop, 2) barnemage, jf. «krel» |
|
kræmmar m. |
kremmar |
handelsmann |
|
kræmmarjøld f. |
kremmargjeld |
det ein vart skuldig når ein «børga jå kræmare» (handelsmannen) |
|
kræmtæ v.,-a |
kremte |
1) klemme og ”kræistæ” ut vatn med hendene, 2) harke |
|
kræmtæfjøl f. |
kremtefjøl |
vaskebrett, med rifler av tre eller sink, til å skrubbe klesvask på |
|
|
