DIALEKT |
NYNORSK |
FORKLARING |
LYD |
D (side 2) |
|
|
|
|
|
|
|
dromæ v.,-a |
drome |
sitja og gje seg god tid før ein kjem i gang. Jf. «dømæ» og «drølæ», ”væra dromén” |
|
drukkjin |
drukken |
full |
|
drundæ v., drøn,
drunda |
drunde |
stønne; lyd frå kyrne, når ei ku ligg og stønnar, kosar seg og er mett; «ho ligg o drøn» |
|
drunsén |
drunsen |
tung og tjukkfallen |
|
druntæ v.,-ta |
drunte |
vente, dra ut tida; «liggji druntæ lite» |
|
dryji v.,-gdæ |
dryge |
ta lengre tid, vente litt; «væra «drygnæ» |
|
drykkjipæing |
drikkepengar |
|
|
drætte f. |
drette |
reiskap til å lunne tømmer med (drag med tverrtre) |
|
drævlæ f. |
drevle |
oppvarma mjølk som brest når ein tilset råmjølk eller surost (å laga denne maten vart kalla
«å drævlæ») |
|
drøg n. |
drag |
1)samanhangande par av skjæker til å dra sleden etter, 2) doven kar |
|
drøgn f. |
drøgn |
vardøger, også kalla «fyryfæld»; stuttsyn av ein kjenning der han ikkje var, jf.
«fæigdartægn» |
|
drøgu f. |
droge |
1) eit lass, eller det ein makta å dra, 2) sein eller doven kjerring |
|
drøjind n. |
drogend |
lite lass |
|
drølæ v.,-a |
drole |
vente, drygje ut tida, drøyme seg bort |
|
drøplut |
droplut |
småflekkut (om krøter) |
|
drøs f. |
drøss |
”ei hæil drøs”: ein heil flokk (om folk og fe) |
|
drøse m. |
drose |
1) korn og agner som ein har treska ut av kornbanda, 2) kornlaget før det blir tint; «tinæ
drøsén» |
|
dråug m. |
draug |
attergangar |
|
du mæ lell |
du med lell |
utrop, etterheng i setningar |
|
dubbæ (te) v.,-a |
dubbe |
småsova; «sita dubbæ» |
|
dubbæ m. |
dubbe |
bakre delen av doning |
|
dubbæltakkæ f. |
dobbeltakke |
to takker lagt opp med steikerom i mellom, oppvarma ved å elde oppå og under |
|
dugul m. |
dugurd |
matmål ved 11-12-tida; «dugulsgråut»; «dugulskaffi ette dugulskviln” |
|
dugulsøykt f. |
dugurdsøkt |
dugurdsøkt, økta frå bisken (s.d.) til dugurd |
|
dugæ v.,-gdæ |
duge |
vera god nok |
|
duldræ v.,-a |
duldre |
drive med arbeid som det blir lite ut av |
|
dulkætæv m. |
dulketev |
lukt av noko ureint, t.d. av mugg o.l. frå dårleg reingjorde matkjerald |
|
dull n. |
dull |
lite, rundt, lagga kjerald sett på kant, med lok og handtak; sjå ”kaggji” |
|
dullæ v.,-a |
dulle |
«dullæ mæ»: degge for, kjæle med; «før mykji mædulla» |
|
dultæ v.,-a |
dulte |
1) skumpe, dytte, 2) småspringe; «dultæ-springæ» |
|
dundas |
ad undas |
”gå te dundas”: gå gale |
|
dundræ f. |
dundre |
stor, kraftig kvinne |
|
dunsæ v.,-a |
dunse |
dette ned (om tunge ting); «dunsa i gølvæ» |
|
duntri n. |
dontri |
pargas, bagasje av ymse slag |
|
durabel |
durabel |
stor, svært mykje |
|
duræ f. |
dure |
kvinne som er stor, sterk og framfus (er ho for framfus, kan ho kallast «huspæduræ», som
er eit skjellsord); «duræ ivæg»: køyre på, fara fram utan omsyn |
|
dust f. |
dust |
støv; 1) t.d. «låvædust», 2) lite grann, mest ingen ting; «fekk ikkji duste»; «fekk ikkji æi
dust»: fekk ingen ting |
|
dustæ v.,-a |
duge, drysse |
1) duge, forslå; «må væra mæir ska ræ dustæ», 2) drysse; «dustæ åvær litegrann» |
|
dusæmang |
dusemang |
slapp, søvnig, ikkje i form |
|
duvæle |
dugeleg |
bra mykje, i meste laget |
|
dvaledrykk m. |
dvaledrykk |
drykk som nokon skulle somne av |
|
dygg |
dygg |
feit (om mjølk) |
|
dyllæ f. |
dylle |
lite trekjerald med lok, litt større enn ”ståup”, brukt til å ha sending i ved gjestebod |
|
dyllæmat m. |
dyllemat |
innkokt mjølk (innkokt slik at det vart primsmak) og risgryn, brukt som sending ved
gjestebod |
|
dympén |
dympen, dempen |
tung i høve til storleiken, også brukt ”dæmpén” |
|
dynjæ f. |
dynge |
kasteplass for vaskevatn og husavfall; ”søplædynjæ”, «møkjadynjæ» |
|
|
